از خانه ات که برگشتم
دستانم کمی آسمانی شده بود
و قدری ماه
به لبه آستینم مالیده بود
و یک مشت ستاره که موقع برگشتن در جیب چپم ریخته بودی.
چادرم سیاه تر شده بود ؛
سیاه ِهم آغوش ِماه ،
ماه هم آغوش ِآسمان ،
آسمان ِهم آغوش ِتـــــــــو...

تـو!
من ؛
خوشبخت ترین معشوق دنیا...
من ؛

خوشبخت ترین عاشق دنیا...
خوش به حالم!

+ من در ادای نام تو دم می زنم هنوز!

++بمیرید!بمیرید!در این عشق،بمیرید!!

+++مرا خود با تو چیزی در میان است.